Anioły są całe niebieskie

Anioły są całe niebieskie

U nas tu na wchodzie

Nikt ich nie dostrzeże

Przy serca niepogodzie

Spoglądają na nas ukradkiem

Mają mgliste niebieskie pojęcie

O ludzkiej codziennej udręce

Serca ludzkiego rozterce

Krążą po niebieskim niebie

Uśmiechają się niebiesko

Niebieskie mają spojrzenie

A nawet niebieskie serce

Anioły niebieskie

Niebieskie anioły

Dużo w was jest smutku

A szczęścia jeszcze więcej

Anioły niebieskie

Niebieskie Anioły

Gdy jednego z nich zobaczysz

Już nigdy nie zapomnisz

Anioły są bardzo zmęczone

Pilnując wciąż i pędząc

Więc w ramach urlopu

Udają się do wód niebieskich

Czasem takie zmęczone anioły

Czują się bardzo samotne

I wtedy wszystko się wali

I serce w nas zamiera

Wtedy brat nasz niebieski

Już aureolę nakłada

Rękawy długie zakasuje

I sercem nam pomaga


To chyba mój drugi w całym moim życiu wiersz. Napisałam go pod wpływem pewnej szalonej blogowej Duszki i dla niej też go dedykuję. "Niebieskie Anioły" dla Ataboh. Wiem, wiem, że nie jest to żadna poezja, więc proszę o wybaczenie. Chciałam, póki co, choć w ten osobisty sposób okazać wdzięczność i podziękować za TAKĄ ogromną zupełną Anielską niespodziankę:

Anioł rankiem i o zmierzchu:

i u Ataboh w ogródku:

Dar zupełnie nieoczekiwany, pod każdym względem. Nawet nie chodzi o adres, który Ataboh, sama"znalazła". Ale o chęć, myśl, serce... 
 Niebieski Anioł jest nie tylko piękny, wyjątkowy, jedyny, ale ma też piękne przesłanie, które z każdym spojrzeniem na niego czuję: dość siedzenia, czas wziąć się do pracy :) Aureolę już nakłada :)  
Niebieski Anioł, bo ANIOŁY SĄ całe NIEBIESKIE... Przynajmniej mój...
Beatko z całego serca Ci DZIĘKUJĘ, to przepiękny, królewski dar!

Ściskam czule :**



Oprócz paverpolowych dzieł, Beatka potrafi też wspaniale rysować i cuda tworzyć z pergaminów:

Zresztą, czego nie umie? Zapraszam wszystkich do podziwiania jej arcydzieł u niej na blogu:
http://paverpolart.blogspot.com/



*************
*************
*************
Jakiś czas temu Piwi zmieniała nazwę bloga i każda z jej obserwatorek chciała do tego przyłożyć palec (ja również ;)) Koniec końców, Piwi sama wybrała nazwę, bo w końcu kto ma lepiej czuć o co chodzi, niż sama autorka :). Ale to nie koniec. Otóż z tej okazji Piwi zrobiła niespodziankowe losowanie i los niebieski chciał, że trafiło na mnie :)) :** Miał być malusi upominek a jest:

Tiaaa, malutki. Miał być malutki a jest po prostu mega. Sama bombka, cudnej urody i perfekcyjnego wykonania, by wystarczyła do szczęścia, a są dwie takie:

i do tego jeszcze biżutki pięknie zapakowane:

i rozpakowane:

Piwi kochana z serca Ci DZIĘKUJĘ! Starczyłoby tych niespodziankowych prezentów na parę osób! Do tego zaraziłam się od Piwi, nieuleczalną chorobą!!

Wystarczył bliższy kontakt z karczochami i ... wpadłam po uszy. Zakupiłam kilometry wstążek i tak powstały moje karczochowe potworki.

Pierwszy, na mega wielkiej bombce (w myśl powiedzenia: jak spadać to z wysokiego konia ;)):

Potem jednak już na normalnych rozmiarów bombce:

Z ostatniego, trzeciego, jestem już zadowolona. Najbardziej przypomina karczochy Piwi:

*************

*************

To by było na tyle, w ramach mojego adwentowego postanowienia, pisania krótkich postów. Jak widać, jest to umiejętność, zupełnie mi NIE DANA. Podobnie, jak robienie wieńców adwentowych. Nigdy bym się na to nie porwała, gdyby nie córcia, która po prostu zgłosiła swoją mamę na ochotnika w szkole ;))):

Kto umie montować świece? Albo zna fachowe sposoby, inne niż moje domorosłe pomysły, typu na drucik, klej i plastelinę ;)?

Serdecznie WSZYSTKICH pozdrawiam, życzę miłej niedzieli i udanego tygodnia :)

Buziole 102 :*

Jomo